| Zoekresultaten - "beeld" |
Branden in oliefabrieken kwamen geregeld voor. Zo was er in de uit 1857 daterende fabriek de Tijd van Wessanen een brand in 1868. De fabriek werd daarna gemoderniseerd en in 1895 volgde nog een tweede modernisering. In 1898 was het weer raak: een enorme brand verwoeste De Tijd, De Vlijt en de belendende pakhuizen. De in het kader van modernisering kort tevoren bestelde sprinklerinstalatie kwam helaas te laat. Gelukkig waren er voldoende reserves gevormd, zodat de fabriek nog in 1898 weer kon gaan draaien. Op deze foto uit het Gemeentearchief Zaanstad bekijken toeschouwers de restanten van de tot de grond afgebrande oliefabriek. Deze foto is ook in het beeldarchief van de Historische Vereniging Wormerveer aanwezig als glasnegatief uit de collectie van Jan van Leeuwen
|
|
Ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van de heer A. de Smit als fabriekschef bij Wessanens Koninklijke Fabrieken bracht het in beeld gebrachte muziekkorps hem een serenade aan de Tasmankade, later Cor Bruijnweg.
|
|
Zaanweg 61 t/m 66
Langs Weg en Zaan 63 (Zaanweg 63)
Bij boedelscheiding werd het vervolgens eigendom van diens zoon Pieter Hoog, koopman. Diens weduwe Guurtje Groot verkoopt het vervolgens aan Remmert Laan, wiens weduwe Margaretha Johanna Dekker hier het tegenwoordige huis deed bouwen naar voorbeeld van haar huis in Beverwijk. Haar zoon C. H. Laan verkocht het perceel in 1917 aan notaris G. H. A. Tjeenk Willink, waarna het in 1925 het eigendom werd van notaris N. C. Doncan. In 1944 werd het perceel door de Duitse bezetter in brand gestoken als een represaille-maatregel; de muren bleven echter staan en het aldus beschadigde perceel heeft notaris Doncan nog geruime tijd tot kantoor gediend, tot hij het in 1956 verkocht aan Wakker's Verfindustrie N.V.
Langs Weg en Zaan 66 (Zaanweg 66)
In 1868 verkocht aan Remmert Laan. Diens weduwe deed, het over aan haar dochter, gehuwd met Willem van Tijen, lid van de firma van Tijen & van Laer, commissionairs in effecten. Het werd later eigendom van zijn zwager Cornelis Hendrik Laan, die het verkocht aan zijn firma Wessanen & Laan.
|
|
Zaanweg 61 t/m 66
Langs Weg en Zaan 63 (Zaanweg 63)
Bij boedelscheiding werd het vervolgens eigendom van diens zoon Pieter Hoog, koopman. Diens weduwe Guurtje Groot verkoopt het vervolgens aan Remmert Laan, wiens weduwe Margaretha Johanna Dekker hier het tegenwoordige huis deed bouwen naar voorbeeld van haar huis in Beverwijk. Haar zoon C. H. Laan verkocht het perceel in 1917 aan notaris G. H. A. Tjeenk Willink, waarna het in 1925 het eigendom werd van notaris N. C. Doncan. In 1944 werd het perceel door de Duitse bezetter in brand gestoken als een represaille-maatregel; de muren bleven echter staan en het aldus beschadigde perceel heeft notaris Doncan nog geruime tijd tot kantoor gediend, tot hij het in 1956 verkocht aan Wakker's Verfindustrie N.V.
Langs Weg en Zaan 66 (Zaanweg 66)
In 1868 verkocht aan Remmert Laan. Diens weduwe deed, het over aan haar dochter, gehuwd met Willem van Tijen, lid van de firma van Tijen & van Laer, commissionairs in effecten. Het werd later eigendom van zijn zwager Cornelis Hendrik Laan, die het verkocht aan zijn firma Wessanen & Laan.
|
|
Voorkant Warmoesstraat 23 ( in spiegelbeeld afgedrukt)
|
|
Achterkant Warmoesstraat 23, in spiegelbeeld afgedrukt (1976)
|
|
Winterbeeld begin 1900 aan het Zuideinde
|
|
De Zaanweg in Wormerveer omstreeks 1785. Op dit anonieme schilderij zijn de huisnummers 62 tot en met 73 afgebeeld.
Op nummer 73 woonde aan het eind van de 18e eeuw de chirurgijn Maarten Schoorl.
Verdere bewoners van dit rijtje huizen waren toen bijvoorbeeld ook de zeer vermogende Hark Cornelisz. Oom en de olieslager Jacob Kaan, die op z'n minst negen oliemolens in zijn bezit had. Op nummer 70 stond een pakhuis dat bij de in 1692 gebouwde papiermolen De Jonge Voorn hoorde.
Het pad naar deze molen liep naast het pakhuis het veld in (ZHM).
|
|
De hogerwinter 1944-1945, het trieste beeld van de voedseltochten naar het noorden. Dagelijks trokken inwoners van Amsterdam en de Zaanstreek op de fiets, met kinderwagens en met allerlei soorten karren naar het boerenland op zoek naar alles wat maar eetbaar was. De provincialeweg bij de Esdoornlaan in Wormerveer op de achtergrond De Bres, toen het Wessanen-gebouw.
|
|
De Bankakade en Billitonkade in Wormerveer, gefotografeerd in de winter van 1920 vanaf de kant van de Wandelweg. In 1992-1993 werd de situatie hier nogal ingrijpend door de nieuwbouw gwijzigd (GAZ) (afbeelding uit "Ach Lieve Tijd")
|
|
Echte volksfeesten onstonden spontaan meteen na de bevrijding in mei 1945. In de feestroes die toen heerste werden bij gebrek aan geld en voor echte feestelijkheden benodigde hulpmiddelen, de meest originele vormen van vermaak verzonnen. In de Delistraat te Wormerveer streden volwassen mannen bloedserieus om de eer wie het snelst de was kon doen, inclusief wringen en aan de drooglijn hangen. (GAZ) (Afbeelding uit "Ach Lieve Tijd")
|
|
Die was net mis, zo te zien. Ringsteken op de Zaanweg te Wormerveer in september 1927 door de Vereeniging voor Paardensport georganiseerd en door H. Zwart gefotografeerd. Op de achtergrond de gevels van de rijstpellerijen aan de Wormer kant van de Zaan (GAZ) (afbeelding uit "Ach Lieve Tijd")
|
|
| 60 bestanden op 5 pagina(s) |
1 |
 |
|
|
