| Zoekresultaten - "voorbeeld" |
Zaanweg 61 t/m 66
Langs Weg en Zaan 63 (Zaanweg 63)
Bij boedelscheiding werd het vervolgens eigendom van diens zoon Pieter Hoog, koopman. Diens weduwe Guurtje Groot verkoopt het vervolgens aan Remmert Laan, wiens weduwe Margaretha Johanna Dekker hier het tegenwoordige huis deed bouwen naar voorbeeld van haar huis in Beverwijk. Haar zoon C. H. Laan verkocht het perceel in 1917 aan notaris G. H. A. Tjeenk Willink, waarna het in 1925 het eigendom werd van notaris N. C. Doncan. In 1944 werd het perceel door de Duitse bezetter in brand gestoken als een represaille-maatregel; de muren bleven echter staan en het aldus beschadigde perceel heeft notaris Doncan nog geruime tijd tot kantoor gediend, tot hij het in 1956 verkocht aan Wakker's Verfindustrie N.V.
Langs Weg en Zaan 66 (Zaanweg 66)
In 1868 verkocht aan Remmert Laan. Diens weduwe deed, het over aan haar dochter, gehuwd met Willem van Tijen, lid van de firma van Tijen & van Laer, commissionairs in effecten. Het werd later eigendom van zijn zwager Cornelis Hendrik Laan, die het verkocht aan zijn firma Wessanen & Laan.
|
|
Zaanweg 61 t/m 66
Langs Weg en Zaan 63 (Zaanweg 63)
Bij boedelscheiding werd het vervolgens eigendom van diens zoon Pieter Hoog, koopman. Diens weduwe Guurtje Groot verkoopt het vervolgens aan Remmert Laan, wiens weduwe Margaretha Johanna Dekker hier het tegenwoordige huis deed bouwen naar voorbeeld van haar huis in Beverwijk. Haar zoon C. H. Laan verkocht het perceel in 1917 aan notaris G. H. A. Tjeenk Willink, waarna het in 1925 het eigendom werd van notaris N. C. Doncan. In 1944 werd het perceel door de Duitse bezetter in brand gestoken als een represaille-maatregel; de muren bleven echter staan en het aldus beschadigde perceel heeft notaris Doncan nog geruime tijd tot kantoor gediend, tot hij het in 1956 verkocht aan Wakker's Verfindustrie N.V.
Langs Weg en Zaan 66 (Zaanweg 66)
In 1868 verkocht aan Remmert Laan. Diens weduwe deed, het over aan haar dochter, gehuwd met Willem van Tijen, lid van de firma van Tijen & van Laer, commissionairs in effecten. Het werd later eigendom van zijn zwager Cornelis Hendrik Laan, die het verkocht aan zijn firma Wessanen & Laan.
|
|
De Zaanweg in Wormerveer omstreeks 1785. Op dit anonieme schilderij zijn de huisnummers 62 tot en met 73 afgebeeld.
Op nummer 73 woonde aan het eind van de 18e eeuw de chirurgijn Maarten Schoorl.
Verdere bewoners van dit rijtje huizen waren toen bijvoorbeeld ook de zeer vermogende Hark Cornelisz. Oom en de olieslager Jacob Kaan, die op z'n minst negen oliemolens in zijn bezit had. Op nummer 70 stond een pakhuis dat bij de in 1692 gebouwde papiermolen De Jonge Voorn hoorde.
Het pad naar deze molen liep naast het pakhuis het veld in (ZHM).
|
|
Particulieren fabrikanten gingen ertoe over goede woningen voor het personeel neer te zetten.
Een fraai voorbeeld daarvan is het in 1916 door de fabrikant J.A. Laan gebouwde Hof van Saenden te Wormerveer
|
|
Atelier voor Bouwkunst en Onderzoek (Zwammerdam) maakte in samenwerking met de Technische Universiteit Eindhoven een programma van eisen en een architectonisch ontwerp voor de huisvesting van dit nieuwe centrum, dat voor Wormer een belangrijke aanwinst zal kunnen worden.
Het gebouw Mercurieus Lucullus aan de Zaan, dat na restauratie en herinrichting het Provinciaal Archeologisch Museum wordt, een voorbeeld van het behoud van Nederlands i ndustrieel erfgoed door herbestemming.
|
|
|
|
|
| 5 bestanden op 1 pagina(s) |
|
