| Zoekresultaten - "weduwe" |
Verbouw van de oude Zaanbrug. Men werkt hier aan het contragewicht op het nieuwe portaal. Nieuwe gedeelte gemaakt door de constructiewerkplaats van Klinkenberg te Wormerveer. Met behulp van de bok van Gebr. Goedkoop uit Amsterdam werd alles op hun plaats gehesen. Gezicht op de melkfabriek C.M.C. en het manufacturenmagazijn van Ferdinand Hagemann, later weduwe Bakker.
|
|
Zaanweg 61 t/m 66
Langs Weg en Zaan 63 (Zaanweg 63)
Bij boedelscheiding werd het vervolgens eigendom van diens zoon Pieter Hoog, koopman. Diens weduwe Guurtje Groot verkoopt het vervolgens aan Remmert Laan, wiens weduwe Margaretha Johanna Dekker hier het tegenwoordige huis deed bouwen naar voorbeeld van haar huis in Beverwijk. Haar zoon C. H. Laan verkocht het perceel in 1917 aan notaris G. H. A. Tjeenk Willink, waarna het in 1925 het eigendom werd van notaris N. C. Doncan. In 1944 werd het perceel door de Duitse bezetter in brand gestoken als een represaille-maatregel; de muren bleven echter staan en het aldus beschadigde perceel heeft notaris Doncan nog geruime tijd tot kantoor gediend, tot hij het in 1956 verkocht aan Wakker's Verfindustrie N.V.
Langs Weg en Zaan 66 (Zaanweg 66)
In 1868 verkocht aan Remmert Laan. Diens weduwe deed, het over aan haar dochter, gehuwd met Willem van Tijen, lid van de firma van Tijen & van Laer, commissionairs in effecten. Het werd later eigendom van zijn zwager Cornelis Hendrik Laan, die het verkocht aan zijn firma Wessanen & Laan.
|
|
Zaanweg 61 t/m 66
Langs Weg en Zaan 63 (Zaanweg 63)
Bij boedelscheiding werd het vervolgens eigendom van diens zoon Pieter Hoog, koopman. Diens weduwe Guurtje Groot verkoopt het vervolgens aan Remmert Laan, wiens weduwe Margaretha Johanna Dekker hier het tegenwoordige huis deed bouwen naar voorbeeld van haar huis in Beverwijk. Haar zoon C. H. Laan verkocht het perceel in 1917 aan notaris G. H. A. Tjeenk Willink, waarna het in 1925 het eigendom werd van notaris N. C. Doncan. In 1944 werd het perceel door de Duitse bezetter in brand gestoken als een represaille-maatregel; de muren bleven echter staan en het aldus beschadigde perceel heeft notaris Doncan nog geruime tijd tot kantoor gediend, tot hij het in 1956 verkocht aan Wakker's Verfindustrie N.V.
Langs Weg en Zaan 66 (Zaanweg 66)
In 1868 verkocht aan Remmert Laan. Diens weduwe deed, het over aan haar dochter, gehuwd met Willem van Tijen, lid van de firma van Tijen & van Laer, commissionairs in effecten. Het werd later eigendom van zijn zwager Cornelis Hendrik Laan, die het verkocht aan zijn firma Wessanen & Laan.
|
|
Staand van links naar rechts: Catharina Rijkenberg, haar vader Hermanus
Rijkenberg en Antje Karstens, de huishoudster van de familie Rijkenberg.
Zittend boer Johannes Abelen die met de (weduwe) moeder van Hermanus
Rijkenberg, Marijtje Kuijper, getrouwd was.
|
|
Zaanweg 53 en 54.
Langs Weg en Zaan 54 (Zaanweg 54)
De erven van Jan Bart verkopen dan in 1844 het perceu voor Fl.1830,00 aan Jan Laan voor de Fries doopsgezinde gemeente. Het bestond toen uit een voorwoning, een achterwoning en een kaaszolder. In 1850 verkocht de doopsgezinde gemeente het perceel voor Fl.2800,00 aan Adriaan Laan, die hier een nieuw huis stichtte, dat in 1857 geheel verbrandde. Daarna bouwde Elisabeth Avis, de weduwe van de Jong overleden Adriaan Laan, het nog bestaande herenhuis met de doorrit naar het op de sloot staande koetshuis en paardenstal, nadien bewoond door haar zoon Remmert Adriaan Laan, en dat na diens overlijden door zijn firma Bloemmendaal & Laan als kantoor in gebruik werd genomen. In 1966 is het perceel verkocht aan Wessanen's Koninklijke Fabrieken N.V.
|
|
Zaanweg 53 en 54.
Langs Weg en Zaan 54 (Zaanweg 54)
De erven van Jan Bart verkopen dan in 1844 het perceu voor Fl.1830,00 aan Jan Laan voor de Fries doopsgezinde gemeente. Het bestond toen uit een voorwoning, een achterwoning en een kaaszolder. In 1850 verkocht de doopsgezinde gemeente het perceel voor Fl.2800,00 aan Adriaan Laan, die hier een nieuw huis stichtte, dat in 1857 geheel verbrandde. Daarna bouwde Elisabeth Avis, de weduwe van de Jong overleden Adriaan Laan, het nog bestaande herenhuis met de doorrit naar het op de sloot staande koetshuis en paardenstal, nadien bewoond door haar zoon Remmert Adriaan Laan, en dat na diens overlijden door zijn firma Bloemmendaal & Laan als kantoor in gebruik werd genomen. In 1966 is het perceel verkocht aan Wessanen's Koninklijke Fabrieken N.V.
|
|
Zaanweg 47. Het "Huis met de kettingen".
Langs Weg en Zaan 47 (Zaanweg 47) . Huis met de kettingen
In 1877 verkoopt de weduwe Hendrik van Amersfoort het pand aan Jan Jacob Laan, lid van de firma Wessanen & Laan, die het perceel inrichtte tot paardenstal en koetshuis. Het werd eigendom van zijn weduwe Aaltje Vis, daarna van zijn zoon C. J. Laan, cacaofabrikant ter firma W. J. Boon & Comp. Bewoond destijds door mevrouw C. Laan. Zoals we kunnen zien k de Zaanweg hier nog behoorlijk smal met bomen aan de Zaan. Het houten pand werd ten tijde van deze foto bewoond door de heer Honkoop (zeilmaker) aan de rechter kant. Links was dan de zeilmakerij.
|
|
Zaanweg 47. Het "Huis met de kettingen".
Langs Weg en Zaan 47 (Zaanweg 47) . Huis met de kettingen
In 1877 verkoopt de weduwe Hendrik van Amersfoort het pand aan Jan Jacob Laan, lid van de firma Wessanen & Laan, die het perceel inrichtte tot paardenstal en koetshuis. Het werd eigendom van zijn weduwe Aaltje Vis, daarna van zijn zoon C. J. Laan, cacaofabrikant ter firma W. J. Boon & Comp. Bewoond destijds door mevrouw C. Laan. Zoals we kunnen zien k de Zaanweg hier nog behoorlijk smal met bomen aan de Zaan. Het houten pand werd ten tijde van deze foto bewoond door de heer Honkoop (zeilmaker) aan de rechter kant. Links was dan de zeilmakerij.
|
|
Zaanweg 27-28 fa. Beernink Loodgietersbedrijf.
Langs Weg en Zaan 28 (Zaanweg 28)
Neeltje van Puffelen verkoopt het pand in 1809 aan Adriaan Remmertsz. Laan, veehouder in de Enge Wormer.
Het komt dan in het bezit van P. J. van de Pladuche, koperslager. Na diens overlijden wordt het in 1874 verkocht aan Jan Jacob Laan. Het wordt vervolgens eigendom van diens weduwe en van haar zoon Jan Cornelis Laan, die het in 1919 verkoopt aan de gemeente Wormerveer.
|
|
Zaanweg 41. Manufacturenwinkel van de Wed. Bakker voor de sloop. Dit pand bestond vroeger uit twee delen, in 1880 werd het oostelijke huis verkocht aan de timmerman Dirk Gorter, die hierin een winkel maakt voor zijn schoonzoon Ferdinand Hagemann, manufacturier, die later het westelijke deel er bij koopt en daarmee zijn pand vergroot. In 1905 wordt het pand verkocht aan F.H.Engel, enig firmant van de firma Wed. W.Bakker. In 1964 gaan perceel en zaak over in handen van de heer J.D.Luijt. De panden die hier stonden onder andere de C.M.C. melkinrichting, zijn allen gesloopt, nieuwe huizen, genaamd het buurtje De Mei is er voor in de plaats gekomen.
Manufacturenmagazijn van Ferdinand Hagemann, Zaanweg 41, na 1905 voortgezet door firma Wed. Bakker. De Weduwe Bakker verkocht onder de leuze "Ondergoed van de bovenste plank" nog ver na de oorlog jaeger borstrokken met en zonder "dubbele borst". Ook de lange onderbroek ging nog regelmatig over de toonbank. Textiel bleef tot eind 1949 op de bon en veel te besteden viel er niet. In 1959 vierde firma Wed. W. Bakker het eeuwfeest (50 jaar). Het devies van oprichtster Neeltje Bakker- de Jager "kwaliteit en vertrouwen" bleef hoog in het vaandel staan. Door gebrek aan opvolging werd het winkelbedrijf in 1964 overgedaan aan Johan. D. Luyt. De winkel grensde links aan de melkfabriek en rechts aan de kapsalon van Geerling. In 1978 bleef er van dit straatbeeld niets meer over door een aantal branden. 18 maart brandde de leegstaande CMC-melkfabriek tot de grond toe af en op 1 juni 1978 de aangrenzende percelen van Luyt en Geerling.
|
|
Zaanweg 41. Manufacturenwinkel van de Wed. Bakker voor de sloop. Dit pand bestond vroeger uit twee delen, in 1880 werd het oostelijke huis verkocht aan de timmerman Dirk Gorter, die hierin een winkel maakt voor zijn schoonzoon Ferdinand Hagemann, manufacturier, die later het westelijke deel er bij koopt en daarmee zijn pand vergroot. In 1905 wordt het pand verkocht aan F.H.Engel, enig firmant van de firma Wed. W.Bakker. In 1964 gaan perceel en zaak over in handen van de heer J.D.Luijt. De panden die hier stonden onder andere de C.M.C. melkinrichting, zijn allen gesloopt, nieuwe huizen, genaamd het buurtje De Mei is er voor in de plaats gekomen.
Manufacturenmagazijn van Ferdinand Hagemann, Zaanweg 41, na 1905 voortgezet door firma Wed. Bakker. De Weduwe Bakker verkocht onder de leuze "Ondergoed van de bovenste plank" nog ver na de oorlog jaeger borstrokken met en zonder "dubbele borst". Ook de lange onderbroek ging nog regelmatig over de toonbank. Textiel bleef tot eind 1949 op de bon en veel te besteden viel er niet. In 1959 vierde firma Wed. W. Bakker het eeuwfeest (50 jaar). Het devies van oprichtster Neeltje Bakker- de Jager "kwaliteit en vertrouwen" bleef hoog in het vaandel staan. Door gebrek aan opvolging werd het winkelbedrijf in 1964 overgedaan aan Johan. D. Luyt. De winkel grensde links aan de melkfabriek en rechts aan de kapsalon van Geerling. In 1978 bleef er van dit straatbeeld niets meer over door een aantal branden. 18 maart brandde de leegstaande CMC-melkfabriek tot de grond toe af en op 1 juni 1978 de aangrenzende percelen van Luyt en Geerling.
|
|
Zaanweg
Gezien vanaf de Zaanbrug in Noordelijke richting. Links nr. 40 , rechts kwam de doorbraak naar de Edisonstraat. Links het manufacturenmagazijn van Ferdinand Hagemann, Zaanweg 41, na 1905 voortgezet door firma Wed. Bakker. De Weduwe Bakker verkocht onder de leuze "Ondergoed van de bovenste plank" nog ver na de oorlog jaeger borstrokken met en zonder "dubbele borst". Ook de lange onderbroek ging nog regelmatig over de toonbank. Textiel bleef tot eind 1949 op de bon en veel te besteden viel er niet. In 1959 vierde firma Wed. W. Bakker het eeuwfeest (50 jaar). Het devies van oprichtster Neeltje Bakker- de Jager "kwaliteit en vertrouwen" bleef hoog in het vaandel staan. Door gebrek aan opvolging werd het winkelbedrijf in 1964 overgedaan aan Johan. D. Luyt. De winkel grensde links aan de melkfabriek en rechts aan de kapsalon van Geerling. In 1978 bleef er van dit straatbeeld niets meer over door een aantal branden. 18 maart brandde de leegstaande CMC-melkfabriek tot de grond toe af en op 1 juni 1978 de aangrenzende percelen van Luyt en Geerling. Er kwamen woonhuizen voor terug. Ernaast de sigarenwinkel van Kaper, voortgezet door G.J.Smit, bekend om zijn puike "Zaanbrug" sigaren. Daar waar nu de toegang naar de Edisonstraat is, stond tot 1922 de grutterij van Dillewijn. De oude gruttersmolen, gebaseerd op paarden-trekkracht, verhuisde naar het Openluchtmuseum te Arnhem.
|
|
| 18 bestanden op 2 pagina(s) |
1 |
|
